قدس آنلاین- سفر ملک سلمان پادشاه سعودی به روسیه در این برهه زمانی دارای پیام‌های گوناگونی است که به نظر می رسد، مهم‌ترین پیام این سفر، موضوع سوریه باشد.
یکی از دلایل اصلی سفر ملک سلمان به مسکو این است که به نظر می‌رسد عربستان در هفته‌های اخیر موضع خود را در قبال اسد تغییر داده و پذیرفته وی دستکم در شرایط حال حاضر باید در قدرت بماند. شاید ریاض معتقد است که داشتن روابطی محکم‌تر با مسکو می‌تواند به دور کردن روسیه از ایران کمک کند و به دنبال آن جلوی نفوذ روزافزون جمهوری اسلامی در منطقه گرفته شود.
روابط روسیه و عربستان از گذشته تاکنون یا بسیار محدود و یا به طور علنی خصمانه بوده، چون هر دو کشور خود را حامیان محورهای متخاصم در منطقه می‌بینند و معدود زمان‌هایی با یکدیگر همکاری‌هایی داشتند.
عربستان سعودی در طول ۷ سال جنگ در سوریه همواره در جبهه مقابل روس‌ها وارد عمل شده و تلاش کرده با همراهی آمریکا، انگلیس، فرانسه و قطر، جبهه مخالف بشاراسد را تقویت کرده و بتواند سیاست‌های تفرقه گرایانه و تجزیه طلبانه خود را در این کشور به مورد اجرا گذارد. سران سعودی اکنون پس از سال‌ها و صرف صدها میلیارد دلار پول نفت و کشتار هزاران بیگناه در سوریه به این نتیجه رسیده‌اند که روسیه و شخص ولادیمیر پوتین قدرتی تأثیرگذار در منطقه است و باید سیاست‌های خود را به این کشور نزدیک کنند و به این منظور ملک سلمان با یک هزار نفر همراه و خدمه به این کشور سفر کرده و قراردادهای متعدد نظامی و اقتصادی، منعقد کرده‌است. این در حالی است که خبرهای منتشر شده از گفت و گوهای ملک سلمان و پوتین، نشاندهنده این موضوع است که رئیس جمهور روسیه بر همراهی با ایران در سوریه تأکید کرده و ملک سلمان نتوانسته، پوتین را متقاعد به دوری از ایران کند.
پادشاه سعودی در مقابل امتیازدهی‌های خود در مسکو قادر به شکستن همپیمانی مسکو-تهران نشد و مشخص شد که روابط ایران و روسیه استراتژیک است و در مقابل امتیازدهی‌ سعودی‌ها، خدشه به آن وارد نخواهد شد.
سعودی‌ها پیش از این نیز بارها برای برهم زدن روابط مسکو با تهران تلاش کردند از جمله اینکه در ژوئیه ۲۰۱۵ متعهد شدند ۱۰ میلیارد دلار در روسیه سرمایه گذاری کنند، ولی پوتین با درخواست سعودی‌ها مخالفت کرد و موضع خود را در قبال تهران عوض نکرد، بلکه آن را بیش از گذشته، مستحکم کرد. این واقعیت را نباید فراموش کرد که روس‌ها نیز به این سفر چشم داشتند و امیدوار بودند که در آن قراردادهای مهم اقتصادی و تسلیحاتی منعقد کنند. این قراردادها منعقد شد که یک نمونه آن سفارش ساخت سامانه دفاعی اس ۴۰۰ برای سعودی‌هاست.
پوتین توانست در این سفر هم قراردادهای هنگفت تسلیحاتی منعقد کند و هم خود را به عنوان یک قدرت برتر و بازیگر منطقه ای مطرح کند و مهمتر از آن، نشان داد روابط استراتژیک با تهران را با منافع زودگذر خود در عربستان، معاوضه نخواهد کرد.
بنابراین به نظر می‌رسد، سعودی‌ها با دست خالی از مسکو به ریاض بازگردند و به اهداف خود نرسیده باشند، اما در این سفر یک چیز ثابت شد و آن نفوذ و تأثیرگذاری سیاست‌های پوتین بر منطقه خاورمیانه و تلاش برخی کشورها برای نزدیکی به آن است.